بررسی ارتباط بین کیفیت گزارشگری مالی و انحراف از وجه نقد بهینه

این پژوهش به بررسی حساسیت سطح نگهداشت وجه نقد نسبت به مقدار بهینه در شرایط کیفیت گزارشگری مالی متفاوت می­پردازد. بدین منظور اطلاعات 111 شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های 1387 تا 1391 از به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین انحراف از سطح بهینه نگهداشتوجه نقد از مدل اولر و پیکونی(2014) و برای محاسبه کیفیت گزارشگری مالی از مدل فرانسیس همکاران (2005) استفاده شد. نتایج حاصل از الگوی رگرسیون داد­های تابلویی با اثرات ثابت و تصادفی نشان می­دهد، سطح نگهداشت وجه نقد در شرایط متفاوت کیفیت گزارش های  مالی دارای انحراف از مقدار بهینه خود می­باشد. به عبارت دیگر در کل نتایج مبین این است که در هرچه کیفیت گزارش­های مالی بالاتر باشد، سطح وجه نقد نگهداری شده توسط شرکت­ها دارای انحراف کمتری نسبت به مقدار بهینه آن می­باشد. همچنین دیگر نتایج حاکی از آن است که هرچه کیفیت گزارشگری مالی بالاتر باشد، شرکت­ها با کسری وجه نقد کمتری نسبت به مقدار بهینه مواجه خواهند شد.